Το αμύγδαλο είναι ένα ψηλό δέντρο ή θάμνοςπου ανήκει στο γένος Drain και στην οικογένεια Pink. Πολλοί πιστεύουν ότι το αμύγδαλο είναι ένα καρύδι, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι, είναι ένας καρπός.
Πίνακας περιεχομένων
Περιγραφή και ανθοφόρα διακοσμητικά θάμνοι
Αμύγδαλο φτάνει σε ύψος 4-6 μέτρα, και ένας θάμνος 2-3 μέτρα. Το ρίζωμα αποτελείται από 3-5 σκελετικές ρίζες που μπορούν να διεισδύσουν βαθιά μέσα στο έδαφος, προστατεύοντας έτσι τον εαυτό τους από το στέγνωμα.
Το φυτό είναι αρκετά κλασσικό, ενώ αποτελείται από δύο τύπους βλαστών, που περιλαμβάνουν βραχύτερη γενετική και επιμήκη φυτική.
Σκούρα πράσινα φύλλα τοποθετημένο σε καφέ μίσχους και έχει μια λογχοειδή μορφή με αιχμηρή άκρη.
Λουλούδια Τέτοιες εγκαταστάσεις αποτελούνται από 5 πέταλα βαμμένα λευκά ή ανοικτά ροζ. Κατά μέσο όρο, η διάμετρος ενός μόνο λουλουδιού είναι 2,5 εκατοστά.
Αμύγδαλο φρούτο - αυτό είναι ένα drupe, ξηρό και βελούδινο στην αφή, με ένα δερματικό και σαρκώδες πράσινο περικάρπιο.
Μετά την ξήρανση, η σάρκα διαχωρίζεται πολύ εύκολα από το βρώσιμο ωοειδές οστό και είναι μακρύ, ίσο με 2,5 - 4 εκατοστά. Χαρακτηρίζεται από μεγάλο αριθμό αυλακώσεων.
Η πρώτη καρποφορία συμβαίνει στο 4-5 έτος της ζωής των δέντρων, αλλά με πλήρη ισχύ εμφανίζεται μόνο για 10-12 χρόνια. Με καλή φροντίδα, ο θάμνος φέρει καρπούς για 30-50 χρόνια.
Εκτός από τη λήψη φρούτων Αμύγδαλα καλλιεργούνται επίσης για διακοσμητικούς σκοπούς.. Ροζ ή λευκός αφρός από λουλούδια ενός τέτοιου δέντρου όχι μόνο διακοσμούν τον κήπο στις αρχές της άνοιξης αλλά και αποπνέουν ένα μοναδικό άρωμα.
Το αμύγδαλο είναι ένα φυτό του οποίου η επικονίαση πρέπει να ληφθεί μέριμνα εκ των προτέρων. Υπάρχουν δύο τύποι δέντρων:
- αρχικά χρειάζονται διασταυρωμένη επικονίαση, ως εκ τούτου φυτεύονται τουλάχιστον 3 επικονιαστές δίπλα στα καρποφόρα αμύγδαλα, ο χρόνος ανθοφορίας τους πρέπει να είναι ο ίδιος.
- τα τελευταία επικονιάζονται από μέλισσεςεπομένως, είναι επιθυμητό να στέκονται 2-3 κυψέλες δίπλα στο φυτό.
Αρχικά, θεωρήθηκε ότι ήταν δυνατή η καλλιέργεια αμυγδάλων μόνο στις νότιες περιοχές, αλλά με την ανάπτυξη της επιστημονικής τεχνολογίας, οι κτηνοτρόφοι έχουν εκτρέψει ποικιλίες που, με σωστό καταφύγιο, μπορούν να επιβιώσουν ακόμα και στον πιο σοβαρό χειμώνα.
Σόρτα
Οι ποικιλίες γλυκών αμυγδάλων καλλιεργούνται σε καλλιέργειες, ενώ τα ακόλουθα είδη είναι ιδιαίτερα δημοφιλή:
- Ιωβηλαίο - η ποικιλία ανθίζει αρκετά αργά, έχει καλή αντοχή στην ξηρασία. Το δέρμα είναι μεσαίου πάχους, και ο πυρήνας είναι γλυκός, πυκνός και ξηρός.
- Ayudagsky - Αυτή η ποικιλία είναι αργά-ωριμάζει και skoroplodny, η πρώτη καρποφορία έρχεται ήδη σε 3 χρόνια από τη ζωή του δέντρου. Τα φρούτα που καλύπτονται με μαλακά κελύφη είναι ένας πυκνός, ελαφρώς πεπλατυσμένος ωοειδής πυρήνας ανοικτού καφέ χρώματος.
- Σεβαστούπολη - αυτό το αμύγδαλο έχει εξαιρετική αντίσταση στη θερμότητα και την ξηρασία,εκτός αυτού, φέρνει μια τεράστια ποσότητα συγκομιδής. Το κέλυφος των καρπών είναι μαλακό και οι ίδιοι οι πυρήνες είναι πυκνοί, γλυκοί, βαμμένοι σε λευκή ύφανση.
- Μανγκούλ - αυτή η καθυστερημένη ποικιλία ωριμάζει δεν φοβάται την ξηρασία. Στερεά και πυκνά πυρήνες με αυξημένη λιπαρότητα καλύπτονται με μαλακό κέλυφος. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό είναι η καλή ανοσία στις περισσότερες ασθένειες και παράσιτα.
- Επιδόρπιο - αυτό το αυτο-άγονο αμύγδαλο είναι πολύ κατάλληλο για την καλλιέργεια στην κεντρική Ρωσία, επειδή δεν φοβάται τους παγετούς και τα κρυοπαγήματα των μπουμπουκιών. Το κέλυφος είναι μαλακό και τραχύ. Οι ωοειδείς σπόροι είναι πολύ γλυκοί και λιπαροί. Ως επικονιαστή για αυτή την ποικιλία χρησιμοποιούνται συνήθως αμμώδης παραθαλάσσια ή πικάντικη.
Κανόνες για τη φύτευση αμυγδαλιάς σε ανοιχτό έδαφος
Είναι καλύτερο να καλλιεργούν αμύγδαλα από τα ετήσια σπορόφυταπου τοποθετούνται σε ανοιχτό έδαφος στις αρχές Μαρτίου ή στα τέλη Νοεμβρίου.
Ως μέρος για την εγκατάσταση ενός φυτού επιλέξτε μια ηλιόλουστη, χωρίς ρίψη περιοχή και οι ριπές των ανέμων, τα αμύγδαλα μπορούν επίσης να αναπτυχθούν καλά σε μερική σκιά.
Πριν από τη φύτευση του φυτού, είναι απαραίτητο να προετοιμάσει το λάκκο. Το φθινόπωρο, δύο εβδομάδες πριν από τη φύτευση, σκάβουν κοιλώματα, η διάμετρος και το βάθος των οποίων θα είναι 50-70 εκατοστά.
Εάν τα αμύγδαλα φυτεύονται σε ομάδες, τότε η απόσταση μεταξύ μεμονωμένων δέντρων πρέπει να είναι 3-4 μέτρα, και μεταξύ σειρών 5-6 μέτρων.
Ένα στρώμα αποστράγγισης τοποθετείται στον πυθμένα κάθε κοιλώματος.που αποτελείται από χαλίκια ή χαλίκια. Στη συνέχεια τοποθετούνται γόνιμα εδάφη που αποτελούνται από τα ακόλουθα στοιχεία:
- 1 μέρος της άμμου.
- 2 μέρη του χούμου.
- 3 κομμάτια φυλλώδους εδάφους.
- 5-6 κιλά σάπια κοπριά ή χούμο.
- 500 γραμμάρια υπερφωσφορικών.
- παρουσία όξινου χώματος, προστίθενται επιπλέον 200-300 γραμμάρια δολομίτη αλεύρι ή ασβέστη.
Μετά την έγχυση του λάκκου μπορείτε να ξεκινήσετε τη φύτευση ενός δέντρου:
- αρχικά στο κέντρο του λάκκου πέφτουν σε ένα στήριγμα ύψους 1-1,5 μέτρων.
- τότε γύρω από αυτό χτίζει ένα λόφο της γης?
- το δενδρύλλιο τοποθετείται στο καντό, έτσι ώστε ο λαιμός της ρίζας να είναι 3-5 εκατοστά υψηλότερος από το έδαφος.
- στο επόμενο στάδιο, ο λάκκος γεμίζει με γόνιμο χώμα, συμπιέζεται και ποτίζεται καλά.
- μόλις το νερό απορροφηθεί πλήρως, το δενδρύλλιο συνδέεται με ένα στήριγμα και το στρώμα του εδάφους με ένα στρώμα 3-5 cm από τύρφη ή ξηρά φύλλα.
Κατά τη διάρκεια της φύτευσης της άνοιξης, το λάκκο προετοιμάζεται επίσης το φθινόπωρο.
Πώς να φυτέψετε αμύγδαλα:
Αμύγδαλα φροντίδα
Η φροντίδα για αμύγδαλα αποτελείται από αρκετές τυπικές διαδικασίες που πρέπει να εκτελούνται όταν μεγαλώνουν σχεδόν όλα τα οπωροφόρα δέντρα.
Για την καλύτερη καρποφορία Το αμύγδαλο χρειάζεται τακτικά πότισμα.. Τα νεαρά φυτά ποτίζονται κάθε 2 εβδομάδες και οι ενήλικες 1 φορά σε 20-25 ημέρες.
Χαλάρωση του κύκλου του τροχού ευεργετική επίδραση στην ανάπτυξη των δένδρων. Την πρώτη φορά που η εργασία αυτή πραγματοποιείται στα τέλη Μαρτίου σε βάθος 10-12 εκατοστών.
Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια ολόκληρης της βλάστησης, διεξάγεται άλλη χαλάρωση 3-4, αλλά ήδη σε βάθος 6-8 εκατοστών. Είναι επίσης απαραίτητο να απομακρύνονται εγκαίρως τα ζιζάνια.
Το φθινόπωρο, το ακόλουθο μίγμα προστίθεται στον κύκλο κοντά στο κορμό για σκάψιμο.:
- 1 χιλιόγραμμο κοπριάς ·
- 20 γραμμάρια θειούχου καλίου.
- 40 γραμμάρια υπερφωσφορικού.
Τα πρώτα 5-7 χρόνια της ζωής των δέντρων μεταξύ των σειρών συνιστάται να αυξηθεί η πράσινη κοπριά.
Στη Σιβηρία, χωρίς καταφύγιο, μπορείτε να φτιάξετε αμύγδαλο, στέπα, χαμηλά ή ρωσικά αμύγδαλα. Στην κεντρική ζώνη τα αμύγδαλα τριών λοβών μεγαλώνουν καλά.
Κλάδεμα
Την άνοιξη, πριν από το μπουμπούκι είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε όλα τα κατεψυγμένα, σπασμένα, νοσούντα ή παραμορφωτικά κλαδιά.
Μετά την ανθοφορία, μπορείτε να προχωρήσετε σε τυποποιημένο κλάδεμα., κατά τη διάρκεια της οποίας συνάγονται 3 επίπεδα σκελετικών κλαδιών:
- στο πρώτο έτος, επιλέγουν τρία κλαδιά που βρίσκονται 15-20 εκατοστά μεταξύ τους και τα συντομεύουν σε μήκος ίσο με 15 εκατοστά.
- τα επόμενα 2-3 χρόνια στον κεντρικό αγωγό μορφή 3 επίπεδα, που βρίσκονται σε απόσταση 20-30 εκατοστά?
- οι βλαστοί που είναι ασήμαντοι για το σχηματισμό των στεφανών συγκρατούνται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
- το υπόλοιπο κόβεται στα 50-60 εκατοστά.
- στο τέλος της εργασίας, ο κεντρικός αγωγός είναι συντομευμένος έτσι ώστε η απόσταση μεταξύ αυτού και της ανώτερης βαθμίδας να είναι 55-60 εκατοστά.
Το φθινόπωρο, μετά την πτώση των φύλλων, εκτελούν υγειονομική και αντιγηραντική κλάδεμα.Δηλαδή, απομακρύνονται όλα τα ξηρά, νοσούντα, σπασμένα, αυξάνονται προς τη λάθος κατεύθυνση και πάχυνση των κλαδιών της στεφάνης.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι, όταν κλαδεύονται παχιά κλαδιά, το κομμένο μέρος πρέπει να αντιμετωπίζεται με γήπεδο κήπου.
Ασθένειες και παράσιτα
Τα πιο κοινά αμύγδαλα είναι τα ακόλουθα είδη ασθενειών:
- Cercosporosis - αρχικά στα φύλλα εμφανίζονται καφέ κηλίδες με διάμετρο 2-4 χιλιοστά, στα οποία μπορείτε να δείτε μια γκρίζα πατίνα. Κατόπιν το κέντρο του φύλλου στεγνώνει και πέφτει.
- Scab - Πρόκειται για μια μυκητιακή νόσο που επηρεάζει τα φύλλα, τα λουλούδια και τους βλαστούς ενός δέντρου.
- Σκουριά - εμφανίζονται κόκκινες κηλίδες στην επάνω πλευρά του φύλλου και καφέ μαξιλάρια στην εσωτερική πλευρά. Με την πάροδο του χρόνου, τα φύλλα στεγνώνουν και πέφτουν.
- Διάτρητη κηλίδωση - Η ασθένεια επηρεάζει όλα τα μέρη του δέντρου. Μπορείτε να τα βρείτε στα φύλλα, επειδή εμφανίζονται χαρακτηριστικά σημεία κόκκινων αποχρώσεων με σκοτεινό περίγραμμα στα άκρα.
- Γκρίζα σήψη - στους βλαστοί εμφανίζονται καφέ κηλίδες και γκρίζα χνουδωτά άνθη.
Μεταξύ των παρασίτων στο αμύγδαλο μπορείτε να βρείτε έντομα όπως σπέρματος σπόρων, αφίδας, σκώρου ή ακάρεων αράχνης.
Ως έλεγχος των παρασίτων, τα δέντρα πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με εντομοκτόνα, τα οποία περιλαμβάνουν τους Aktellik, Fufanon, Tagore.
Ενάντια στους αφίδες χρησιμοποιούν Biotlin ή Antitlin. Για να απαλλαγείτε από ακάρεα αράχνης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα φάρμακα Apollo, Agravertin ή Fitoverm.
Όπως γνωρίζετε, είναι πολύ καλύτερο να εμποδίζετε την εμφάνιση οποιουδήποτε προβλήματος παρά να το αντιμετωπίζετε Τα προληπτικά μέτρα θα είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά:
- την αρχή της άνοιξης, πριν από το σχηματισμό μπουμπουκιών, το δέντρο και το έδαφος γύρω από αυτό αντιμετωπίζονται με 1% διάλυμα Brodsky.
- μετά το τέλος της πτώσης των φύλλων πρέπει να επαναληφθεί η επεξεργασία.
- το καλύτερο προληπτικό μέτρο θα είναι η συμμόρφωση με τη γεωργική καλλιέργεια. Αυτό περιλαμβάνει το κατάλληλο πότισμα, την απομάκρυνση των ζιζανίων και το κλάδεμα υγιεινής.
Αφαιρέστε τα αμύγδαλα μόνο αφού το πράσινο εξωτερικό κέλυφος γίνει σκοτεινό και διαχωρίζεται εύκολα από τον πυρήνα.
Η χρήση ανθισμένων δέντρων σε σχεδιασμό τοπίου
Αμύγδαλο έχει μια πολύ όμορφη και ασυνήθιστη ανθοφορία., για τα οποία φυτεύεται συχνά για διακοσμητικούς σκοπούς. Τα πρώιμα λουλούδια μπορούν να διακοσμήσουν μόνο έναν ξύπνημα κήπο και να δημιουργήσουν μια διάθεση άνοιξη.
Αμύγδαλο είναι ένα καταπληκτικό ανθοφόρο φυτό., που σε σύγχρονες συνθήκες μπορεί να καλλιεργηθεί οπουδήποτε στη χώρα. Με την σωστή εφαρμογή όλων των συστάσεων, μπορείτε να πάρετε πολύ νόστιμο φρούτα οστών.