Συμπτώματα και αντιμετώπιση των επικίνδυνων ασθενειών των μελισσών

Αρχική σελίδα » Μέλισσες » Μελισσοκομία » Ασθένειες και θεραπεία

Οι ασθένειες μειώνουν την παραγωγικότητα των μελισσών, μειώνοντας τις δραστηριότητές τους, οδηγώντας σε μαζικό θάνατο. Προστατεύοντας τη ζωή των μελισσών, αν και έχουν ανατεθεί στους κτηνιάτρους της χώρας, αλλά οι σημαντικότεροι γιατροί είναι οι ίδιοι οι μελισσοκόμοι.

Μη μεταδοτικές ασθένειες των μελισσών

Μη μεταδοτικές ασθένειες των μελισσών - διαφέρουν από τις μολυσματικές ασθένειες, διότι η ζημία που προκαλούν στον μελισσοκόμο είναι πολύ μεγαλύτερη. Τέτοιες ασθένειες δεν μπορούν να προσδιοριστούν με εργαστηριακή διάγνωση., και η αιτία είναι η λάθος φροντίδα.

Τοξίκωση γύρης

Νοσηλευτική ασθένεια των μελισσών, η οποία προκύπτει από την κατανάλωση γύρης με τοξικές ουσίες.

Τα έντομα εξασθενούν, πέφτουν στο κάτω μέρος της κυψέλης και πεθαίνουν με σπασμωδικά συμπτώματα.. Λόγω της πλήρωσης των εντέρων με γύρη, η κοιλιά των ασθενών και των νεκρών μέλισσες διευρύνεται και όταν πιεστεί, εμφανίζεται μια πυκνή καφέ ουσία.

Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη της νόσου και ο θάνατος των εντόμων, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί η κηλίδα από τις κυψέλες και να τροφοδοτηθούν οι μέλισσες με ένα σιρόπι 0,4-0,6 λίτρων ανά κυψέλη για 3-4 ημέρες.

Για την πρόληψη της νόσου πρέπει να οργανώσετε σε περιοχές με φυτά μελιού. Αυτό θα επιτρέψει την πλήρωση των μη ευχάριστων στιγμών σε μια συγκεκριμένη περιοχή.

Τοξικότητα από νέκταρ

Μη μολυσματικές ασθένειες των μελισσών που προκαλούνται από τη τοξική γύρη και συνοδεύονται από το θάνατο των εντόμων. Εμφανίζεται κατά τη συλλογή γύρης από τα γόνου, παλαιστής, Ποντιακός βλάστης, ροδόδενδρο και άλλες φυτείες. Οι μελισσοκόμοι καθορίζουν τη νόσο και το θάνατο των μελισσών μόνο μέσα στην κυψέλη. Όταν μολύνθηκαν, οι μέλισσες είχαν αρχικά παρατηρήσει άγχος, κατόπιν αποδυνάμωση και απώλεια της ικανότητας να πετάξουν. Εξαιτίας αυτού, τα φτερά, η κοιλιά, τα πόδια και οι κεραίες είναι παράλυτα.

Για θεραπεία χρησιμοποιήστε δέλεαρ 33% σιρόπι. Τα μολυσμένα έντομα συλλέγονται, καλύπτονται σε μια λεπτή κυψέλη σε ένα λεπτό στρώμα και αφήνονται σε ένα ζεστό μέρος.

Για πρόληψηκαι, ελλείψει δωροδοκίας, η μουστάρδα, η φασέλια και άλλα μεφυή φυτά φυτεύονται στην επικράτεια.

Χημική τοξικότητα

Εντόπιση των μελισσών με τοξικές ουσίεςπου χρησιμοποιούνται στον έλεγχο παρασίτων. Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται αμέσως μετά τον ψεκασμό της περιοχής στην περιοχή των μελισσών. Τα μολυσμένα έντομα σέρνουν στον μελισσοκόμο, στις κυψέλες, πέφτουν από τους τοίχους και τις κηρήθρες. Υπάρχει δυσπεψία, υγρό από το στόμα, έλλειψη φαγητού στα έντερα και βρογχοκήλη.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κυψελίδες λαμβάνονται από την κυψέλη και μεταποιούνται σε κερί.. Τα άρρωστα έντομα τρέφονται με σιρόπι για 3-4 ημέρες.

Για προφύλαξη οι ασθένειες των μελισσών, κατά την επεξεργασία των αγρών και των κήπων, παραλαμβάνονται για 5 χλμ. και απομένουν σε δροσερό μέρος.

Διατροφική δυστροφία ή νηστεία

Μεταβολικές διαταραχές λόγω έλλειψης τροφής. Αυτό τελειώνει με το θάνατο του βούρδου και των ίδιων των μελισσών. Κατά την εξέταση, θα πρέπει να δίνετε προσοχή στους νεαρούς μικρού μεγέθους - η κοιλιά και τα φτερά τους είναι ανεπαρκώς αναπτυγμένες. Από αυτές τις μέλισσες θα πρέπει να απαλλαγούμε αμέσως μετά την ταυτοποίηση του προβλήματος, την εξαγωγή τους από το μελισσοκομείο.

Στη θεραπεία του, τα έντομα παρέχουν τα τρόφιμα - σιρόπι ζάχαρης, μέλι και πολλά άλλα. Είναι απαραίτητο να τηρηθούν οι κανόνες υγιεινής στην εργασία, η υγεία του σμήνους και η διατήρηση ολόκληρης της μελισσοκομίας εξαρτώνται από αυτό.

Μέλισσες με ατμό

Ο θάνατος των ώριμων μελισσών και των νεοσσών λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας και της υγρασίας. Η ασθένεια εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της διέγερσης των εντόμων που βρίσκονται σε μια κλειστή κυψέλη, τον ανεπαρκή αερισμό και τον συνωστισμό κατά τη μεταφορά.

Έχοντας μολυνθεί, τα έντομα κάνουν μια βουτιά, οι τοίχοι της κυψέλης και οι σανίδες οροφής γίνονται πολύ ζεσμένοι. Κοιτάζοντας γύρω από την οικογένεια, βρίσκουν πολλές νεκρές ή πεθαίνουν μέλισσες και κουνάμε κηρήθρες.

Η επεξεργασία συνίσταται στο γρήγορο άνοιγμα της κυψέλης για να δώσει στις μέλισσες μια ελεύθερη πτήση.. Ο πυθμένας του κουτιού θα πρέπει να καθαριστεί από τον έμβρυο και από κομμάτια κηρήθρας.

Για προφύλαξη ατμόσφαιρα, στις οικογένειες αφήνουν την απαραίτητη ποσότητα σφραγισμένων, αφήνουν περισσότερο χώρο μέσα και εμποδίζουν το άμεσο ηλιακό φως.

Πτώση της τοξικότητας των μελισσών

Η ασθένεια των μελισσών όταν τρώει μέλι μέλι και τελειώνει θάνατο των εντόμων και των γεννητόρων.

Με την εμφάνιση αυτής της ασθένειας σκούρα καφέ κηλίδες εμφανίζονται στις κηρήθρες και στους τοίχους της κυψέλης - περιττώματα μελισσών.

Για θεραπεία το καλοκαίρι, εφαρμόστε δέλεαρ από σιρόπι ζάχαρης 1-1,5 l, και το χειμώνα - μέλι από raznotravya, ή ραφιναρισμένη ζάχαρη, ελαφρώς εμποτισμένη στο νερό? οι κυψέλες εκτίθενται πολύ νωρίτερα - για καθαρισμό γύρω από το πετάρι και παροχή υψηλής ποιότητας τροφής για έντομα.

Για προφύλαξη, ελλείψει δωροδοκίας, σπέρνουν την περιοχή γύρω από τις μέλισσες με βλάστηση με μέλι ή βγάζουν την κυψέλη στη ζώνη των άφθονων φυτεύσεων.

Λοιμώδη νοσήματα των μελισσών και τα σημάδια τους

Μολύνσεις μελισσών - κατάλογο ασθενειών που προκαλούνται από παθογόνα μικρόβια, ιούς και μύκητες φυτικής προέλευσης. Το κύριο σύμπτωμα μολυσματικής νόσου - Οι αρρώστιες οικογένειες μελισσών μολύνουν υγιείς.

Αξόσφαιση

Ασθένεια που προκαλείται από ascopherα, επηρεάζει τις προνύμφες και τις μέλισσες ηλικίας 4-5 ημερών.

Με την ασθένεια μωσαϊκά σφάγια εμφανίζονταιΜοιάζουν με θραύσματα κιμωλίας ή ασβέστη. Τα ώριμα έντομα δεν μολύνονται από αυτή την ασθένεια, αλλά είναι οι φορείς της.

Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία, καθώς και για τη διατροφή με σιρόπι με την προσθήκη 10 ml 5% ιωδίου ανά λίτρο υγρού.

Για προληπτικά μέτρα:

• κρατήστε την κυψέλη τον ήλιο;
• καθαρίστε επηρεαζόμενα κύτταρα;
• μην δίνετε κατεβάσει μέλι;
• για τη διεξαγωγή απολύμανση με 10% υπεροξείδιο του υδρογόνου και μυρμηκικό οξύ.
• καίνε λιωμένες κυψελίδες και θα πεθάνουν.

Ασπρίκελλοι

Λοιμώδης νόσος των προνυμφών και των ώριμων μελισσώνπου οδηγεί στην αποξήρανση και το θάνατο. Ο μύκητας αυτής της νόσου εισάγεται στην κυψέλη από τις μέλισσες με γύρη.

Με την ήττα του ιού, ο χαμένος ζωμός συρρικνώνεται και σκληραίνει. Το χρώμα ξεθωριάζει και αλλάζει σε κίτρινο, καλύπτοντας με ασπρόμαυρη άνθηση. Αρχικά, τα έντομα είναι ενθουσιασμένοι, μετά - χάνουν τη δύναμή τους, και η κοιλιά σκληραίνει.

Στη θεραπεία που χρησιμοποιεί τα φάρμακα, αφαιρέστε ολόκληρο τον πόρο και επεξεργαστείτε την κυψέλη με 10% υπεροξείδιο του υδρογόνου και 0,5% βορικό οξύ. Οι μέλισσες δίνουν δόλωμα.

Για προφύλαξη Τα έντομα φυλάσσονται σε ξηρές κυψέλες με επαρκή τροφή. Η γη κάτω από τις κυψέλες εκσφενδονίζεται με ασβέστη, επεξεργάζεται με διάλυμα φορμαλδεΰδης 4%. Όλα τα ρομπότ πραγματοποιούνται το βράδυ, σε ήρεμους καιρούς.

Παρατυφοειδές

Σοβαρή μόλυνση αποικιών μελισσών από έναν αριθμό βακτηρίων. Ένα από τα οποία είναι η alveya. Η ασθένεια μεταδίδεται από μολυσμένες μέλισσες σε υγιείς.

Με την ήττα των μικροβίων, το στομάχι πρώτα υποφέρει. Αυτό μπορεί να εντοπιστεί προσελκύοντας την προσοχή στα περιττώματα των μελισσών. Είναι φτιαγμένα και ημι-ρευστά.

Οι άρρωστες μέλισσες τροφοδοτούνται με ειδικό ιατρικό φαγητό.. Αυτό απαιτεί μια υδατική σύνθεση που περιέχει 100 χιλιάδες μονάδες βιομυκίνης ή 0,2 γραμμάρια χλωραμφενικόλης. Είναι απαραίτητο να συνδυάσετε 40-50 ml διαλύματος με ένα λίτρο θερμαινόμενου σιροπιού. Οι ζωοτροφές δίνουν 3-4 φορές την ημέρα. Μετά από 5 ημέρες θα πρέπει να κάνουν ένα διάλειμμα.

Για προφύλαξη κυψέλη υποβάλλεται σε επεξεργασία με 10% υπεροξείδιο του υδρογόνου και βορικό οξύ. Όλα τα ερεθίσματα και τα αποφλοιωμένα πλαίσια καίγονται.

Ιογενής παράλυση στις μέλισσες

Παθολογία που επηρεάζει το νευρικό σύστημα των εντόμων και παραλύει ολόκληρο το σώμα. Η ασθένεια μεταδίδεται από μολυσμένα έντομα σε υγιή. Μικροβιακός μεταφορέας - παρασιτικό ακάρι, το οποίο εγκαθίσταται στο σώμα των μελισσών.

Πρώτα σημάδια μόλυνσης εμφανίζονται την 5 - 10η ημέρα μετά τη μόλυνση. Οι μέλισσες χάνουν τη δύναμή τους, γεγονός που οδηγεί στο θάνατο. Η διάρκεια της παράλυσης κυμαίνεται από 7 ημέρες έως 3 μήνες.

Το κύριο πράγμα είναι να απομονώσει μια εξασθενημένη οικογένεια, για να αποφευχθεί μόλυνση των υπόλοιπων. Η θεραπεία είναι η εξής: η καραντίνα για 1 έτος δηλώνεται στο μελισσοκομείο, η μέλισσα στη θάλασσα και οι κηρήθρες με καρέ καίγονται.

Για να αποτρέψετε τη μόλυνση, στις αρχές του καλοκαιριού, οι μέλισσες τρέφονται με σιρόπι ζάχαρης, με βιομυκίνη και τετρακυκλίνη. Στις αρχές της άνοιξης - βακτηριακή ενδονουκλεάση συνδυασμένη με 1 g χλωριούχου μαγνησίου. Το μίγμα αυτό υποβάλλεται σε επεξεργασία 4 φορές κάθε 7 ημέρες.

Σεπτιμία

Μια μολυσματική ασθένεια που μολύνει ώριμες μέλισσες. Η λοίμωξη εξαπλώνεται σε μερικές ώρες., που οδηγεί στο θάνατο των εντόμων.

Οι μολυσμένες μέλισσες αρχικά διεγείρονται, στη συνέχεια μαραίνονται, κινούνται αργά και στη συνέχεια παγώνουν. Όταν μια μέλισσα συμπιέζεται, καταρρέει.

Θεραπεία της σηψαιμίας οι μέλισσες μεταφέρονται σε επεξεργασμένες ξηρές κυψέλες, τα πλαίσια με μη αποτυπώσιμο μέλι αφαιρούνται. Τα κουτιά είναι μονωμένα. Οι μέλισσες τρέφονται με 1: 1 φαρμακευτικό σιρόπι ζάχαρης και νερού.

Πριν από την έναρξη της σεζόν, οι κυψέλες πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία με μυρμηκικό οξύ και υπεροξείδιο του υδρογόνου.

Ευρωπαϊκό φτερό

Λοιμώδης ασθένεια ανοικτού και τυπωμένου εμβρύου. Η πηγή της νόσου είναι ήδη μολυσμένες μέλισσες. Μετά τη μόλυνση, τα έντομα γίνονται ληθαργικά και στη συνέχεια πεθαίνουν.

Θεραπεία παραγωγή, συνδυάζοντας με την απόσταξη των οικογενειών. Για τη χρήση φαγητού sherbet αναμειγνύεται με διαφορετικά αντιβιοτικά, 2-3 φορές την ημέρα.

Τα μολυσμένα κύτταρα απορρίπτονται και η κυψέλη απολυμαίνεται.

Μολυσματικές ασθένειες και μέθοδοι θεραπείας

Μεταδοτικές ασθένειες που μεταδίδονται με μεταφορά από διάφορα μελισσοκομεία σε μολυσμένα εργαλεία και κιβώτια, καθώς και την αγορά μολυσμένων βασίλισσες.

Βαροπάτωση

Μεταδοτική ασθένεια καραντίνας που προκαλείται από το κρότωμα Varroa Jacobson.

Το χειμώνα, οι μολυσμένες μέλισσες είναι ταραχώδεις και χρειάζονται πολλά συμπληρωματικά τρόφιμα. Μπορείτε να δείτε το παράσιτο χρησιμοποιώντας λευκό χαρτίστην οποία προσβάλλονται τα παράσιτα.

Μέθοδοι θεραπείας για την βαροπάτωση:

• χημική ουσία - αυτή είναι η θεραπεία των οικογενειών μελισσών με ειδικά παρασκευάσματα.
• θερμική μέθοδος συνιστάται το φθινόπωρο μετά την αποδέσμευση του κοπαδιού.

Πρόληψη της βαρροπάτωσης:

• αντιραρωστατικό θεραπεία στις αρχές της άνοιξης, μετά τη διοργάνωση της έκθεσης,
• βραδινή επεξεργασία οικογένειες κατά της βροροπάθειας.

Καρφίτσες

Ασθένεια στην οποία οι αποικίες μελισσών επηρεάζονται από τις ψείρες. Το ποντίκι είναι επιβλαβές για τις μέλισσες και τα αρπακτικά ζώα. Ζει στο σώμα τους, ειδικά στο σώμα της μήτρας, ενώ τους ενοχλεί πολύ.

Χρησιμοποιήστε καπνό τσιγάρου για θεραπεία.. Οι ψείρες από το σώμα της μήτρας θα πρέπει να εξαλειφθούν χρησιμοποιώντας τον καπνό του τσιγάρου και συνιστάται να βάζετε 6-10 g ναφθαλινίου επάνω στο πλαίσιο τη νύχτα και να καλύπτετε τον πυθμένα με λευκό χαρτί. Το πρωί όλες οι ψείρες θα είναι ορατές.

Για προφύλαξη Οι κυψέλες επεξεργάζονται ετησίως πριν από την έκθεση.

Μυϊκή μύτη

Νόσος των αποικιών μελισσών, που προκαλείται από μονοκύτταρο παράσιτο - νοζομεμ. Η πορεία της μόλυνσης - διατροφική. Τα έντομα έχουν διάρροια και μαζικό θάνατο κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου.

Θεραπεία που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια 20,0 g φουμαγιλλίνης αραιωμένης σε 25 λίτρα προθερμασμένου σιροπιού ζάχαρης. Η πορεία της θεραπείας είναι 3 εβδομάδες.

Για την πρόληψη του Nosema οι ισχυρές οικογένειες επιλέγονται για χειμερινή περίοδο, με πολλά νεαρά αποθέματα.Τα φάρμακα απαγορεύονται, καθώς ο επίδεσμος δεν εφαρμόζεται σωστά και το φάρμακο χάνει τις ιδιότητές του.

Amebiasis των μελισσών

Εισαγωγική ασθένεια που προέρχεται από παρασιτική αμοιβάδα Malpighamoeba mellifica. Τα παράσιτα εισέρχονται στο σώμα της μέλισσας με τη βοήθεια τροφίμων ή νερού.

Μετά από εξέταση, οι μέλισσες γίνονται λήθαργοι, έχουν διάρροια και αυξημένη θνησιμότητα.

Θεραπεία που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια 20,0 g φουμαγιλλίνης αραιωμένης σε 25 λίτρα προθερμασμένου σιροπιού ζάχαρης. Η πορεία της θεραπείας είναι 3 εβδομάδες.

Για την πρόληψη του Nosema οι ισχυρές οικογένειες επιλέγονται για χειμερινή περίοδο, με πολλά νεαρά αποθέματα. Τα φάρμακα απαγορεύονται, καθώς ο επίδεσμος δεν εφαρμόζεται σωστά και το φάρμακο χάνει τις ιδιότητές του.

Acarapidosis μέλισσα

Καρκίνος της οικογένειας των μελισσών από το παράσιτο Acarapis Woodi.

Εκφρασμένα σημάδια μόλυνσης μπορεί να δει νωρίς την άνοιξη κατά την αρχική αναχώρηση των μελισσών. Τα μολυσμένα έντομα πεθαίνουν, πέφτουν στο έδαφος, συσσωρεύονται ή σέρνουν αργά.

Στη θεραπεία του χρήση φαρμάκων καπνού. Ο καπνός γίνεται καλύτερα νωρίς το πρωί, όταν οι μέλισσες δεν έχουν ακόμη πετάξει.

Για προφύλαξη στο μελισσοκομείο, η καραντίνα ανακοινώνεται σε ακτίνα 5-7 χιλιομέτρων. Η καραντίνα αφαιρείται ένα έτος μετά την πλήρη εκρίζωση της ασθένειας.

Οι ασθένειες των μελισσών προκαλούν σημαντικές απώλειες στους μελισσοκόμους, οπότε κάθε μελισσοκόμος πρέπει να γνωρίζει τις κύριες παθολογικές καταστάσεις που μπορούν να βλάψουν τους «θαλάμους» του.